Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sed eum qui audiebant, quoad poterant, defendebant sententiam suam. Atqui, inquam, Cato, si istud optinueris, traducas me ad te totum licebit. Et ille ridens: Video, inquit, quid agas; Duo Reges: constructio interrete. Vadem te ad mortem tyranno dabis pro amico, ut Pythagoreus ille Siculo fecit tyranno? Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur. Consequens enim est et post oritur, ut dixi.

Ita finis bonorum existit secundum naturam vivere sic affectum, ut optime is affici possit ad naturamque accommodatissime.
Eodem modo is enim tibi nemo dabit, quod, expetendum sit, id esse laudabile.
Ex ea difficultate illae fallaciloquae, ut ait Accius, malitiae natae sunt.
Quid sequatur, quid repugnet, vident.

In homine autem summa omnis animi est et in animo rationis,
ex qua virtus est, quae rationis absolutio definitur, quam
etiam atque etiam explicandam putant.

Itaque non discedit ab eorum curatione, quibus praeposita
vitam omnem debet gubernare, ut mirari satis istorum
inconstantiam non possim.

Hoc etsi multimodis reprehendi potest, tamen accipio, quod dant. Itaque hic ipse iam pridem est reiectus; Collige omnia, quae soletis: Praesidium amicorum. Ex eorum enim scriptis et institutis cum omnis doctrina liberalis, omnis historia. Sed ad bona praeterita redeamus. Si sapiens, ne tum quidem miser, cum ab Oroete, praetore Darei, in crucem actus est. Quae cum praeponunt, ut sit aliqua rerum selectio, naturam videntur sequi; Ut scias me intellegere, primum idem esse dico voluptatem, quod ille don.

Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere?
Quae dici eadem de ceteris virtutibus possunt, quarum omnium fundamenta vos in voluptate tamquam in aqua ponitis.
Hoc ne statuam quidem dicturam pater aiebat, si loqui posset.
Quae qui non vident, nihil umquam magnum ac cognitione dignum amaverunt.
Quarum ambarum rerum cum medicinam pollicetur, luxuriae licentiam pollicetur.

Quamquam te quidem video minime esse deterritum.

Pauca mutat vel plura sane; Quis autem honesta in familia institutus et educatus ingenue non ipsa turpitudine, etiamsi eum laesura non sit, offenditur? Idem iste, inquam, de voluptate quid sentit? Quo modo autem philosophus loquitur? At miser, si in flagitiosa et vitiosa vita afflueret voluptatibus. Item de contrariis, a quibus ad genera formasque generum venerunt. Haec non erant eius, qui innumerabilis mundos infinitasque regiones, quarum nulla esset ora, nulla extremitas, mente peragravisset. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.

Quid enim?: Graccho, eius fere, aequalí?
Etiam beatissimum?: Qui enim existimabit posse se miserum esse beatus non erit.
Sullae consulatum?: Num igitur eum postea censes anxio animo aut sollicito fuisse?